সে (ছেলে- -কট- --ঠি-ল-খ---ল ৷
সে (___ এ__ চি_ লি___ ৷
স- (-ে-ে- এ-ট- চ-ঠ- ল-খ-ছ-ল ৷
-----------------------------
সে (ছেলে) একটা চিঠি লিখেছিল ৷ 0 a--t--kā---1a____ k___ 1a-ī-a k-l- 1------------atīta kāla 1
এ-- -ে----য়ে- এক-- কার---লিখে-ি--৷
এ_ সে (___ এ__ কা__ লি___ ৷
এ-ং স- (-ে-ে- এ-ট- ক-র-ড ল-খ-ছ-ল ৷
----------------------------------
এবং সে (মেয়ে) একটা কার্ড লিখেছিল ৷ 0 lēk-āl____l-k-ā-----lēkhā
স--(-েল----কট- ---রিকা -ড়-ছ--৷
সে (___ এ__ প___ প__ ৷
স- (-ে-ে- এ-ট- প-্-ি-া প-়-ছ- ৷
-------------------------------
সে (ছেলে) একটা পত্রিকা পড়েছে ৷ 0 lē--āl____l-k-ā-----lēkhā
এবং সে -ম---- এ--- -- -ড়-ছ- ৷
এ_ সে (___ এ__ ব_ প__ ৷
এ-ং স- (-ে-ে- এ-ট- ব- প-়-ছ- ৷
------------------------------
এবং সে (মেয়ে) একটা বই পড়েছে ৷ 0 s- (-h---)----ṭā-c---i likhē-h-las_ (______ ē____ c____ l_________s- (-h-l-) ē-a-ā c-ṭ-i l-k-ē-h-l----------------------------------sē (chēlē) ēkaṭā ciṭhi likhēchila
স- (---ে--গরীব--িল, ক--্ত---ে-(----)-বড-লোক ছি- ৷
সে (___ গ__ ছি__ কি__ সে (___ ব___ ছি_ ৷
স- (-ে-ে- গ-ী- ছ-ল- ক-ন-ত- স- (-ে-ে- ব-়-ো- ছ-ল ৷
-------------------------------------------------
সে (ছেলে) গরীব ছিল, কিন্তু সে (মেয়ে) বড়লোক ছিল ৷ 0 pa-āp___p-ṛ-----paṛā
তার-(ছে-ে- --নো ট----ছ-ল না,-কেব---ণ --- ৷
তা_ (___ কো_ টা_ ছি_ না_ কে__ ঋ_ ছি_ ৷
ত-র (-ে-ে- ক-ন- ট-ক- ছ-ল ন-, ক-ব- ঋ- ছ-ল ৷
------------------------------------------
তার (ছেলে) কোনো টাকা ছিল না, কেবল ঋণ ছিল ৷ 0 paṛāp___p-ṛ-----paṛā
ত-র--ছেলে- সৌভা------ল না, -ে-- --র---গ-- ছি--৷
তা_ (___ সৌ___ ছি_ না_ কে__ দু____ ছি_ ৷
ত-র (-ে-ে- স-ভ-গ-য ছ-ল ন-, ক-ব- দ-র-ভ-গ-য ছ-ল ৷
-----------------------------------------------
তার (ছেলে) সৌভাগ্য ছিল না, কেবল দুর্ভাগ্য ছিল ৷ 0 p--āp___p-ṛ-----paṛā
সে (ছ-লে)--ু-ী--ি--ন-,---ং--ু-খ- --ল-৷
সে (___ সু_ ছি_ না_ ব_ দুঃ_ ছি_ ৷
স- (-ে-ে- স-খ- ছ-ল ন-, ব-ং দ-ঃ-ী ছ-ল ৷
--------------------------------------
সে (ছেলে) সুখী ছিল না, বরং দুঃখী ছিল ৷ 0 s---c-ē--- ēka-- --tri-- --ṛē-hēs_ (______ ē____ p______ p______s- (-h-l-) ē-a-ā p-t-i-ā p-ṛ-c-ē--------------------------------sē (chēlē) ēkaṭā patrikā paṛēchē
एखादी व्यक्ती जन्माला आल्यावर लगेचच ती इतरांशी संवाद साधते.
लहान बाळांना काही हवे असल्यास ते रडतात.
वयाच्या काही महिन्यांचे झाल्यावर ते काही सोपे शब्द बोलू शकतात.
वयाच्या दोन वर्षे असताना ते जवळजवळ 3 शब्द असणारे वाक्ये बोलू शकतात.
मुले बोलायला लागल्यावर आपण त्यांच्यावर प्रभाव टाकू शकत नाही.
परंतु, लहान मुलांनी त्यांची मूळ भाषा किती चांगल्या पद्धतीने बोलावी यावर आपण प्रभाव टाकू शकतो.
त्यासाठी, मात्र आपल्याला काही गोष्टींचा विचार करावा लागेल.
या सर्वांपेक्षा मुलांच्या शिकण्यास नेहमी प्रवृत्त केले पाहिजे.
जेव्हा लहान मूल बोलते तेव्हा त्यास याची जाणीव व्हावयास हवी की तो कशात तरीयशस्वी होत आहे.
लहान मुलांना सकारात्मक प्रतिक्रिया म्हणून स्मितहास्य आवडते.
मोठी मुले त्यांच्या आजूबाजूच्या वातावरणामध्ये संवाद शोधत असतात.
ते त्यांच्या आजूबाजूच्या लोकांच्या भाषेप्रमाणे स्वतःला अभिमुख करतात.
त्यामुळे त्यांच्या पालकांचे आणि शिक्षकांचे भाषा कौशल्य महत्वाचे आहे.
मुलांनी देखील हे जाणून घेतले पहिजे की भाषा ही मौल्यवान आहे.
परंतु, त्यांनी या प्रक्रियेमध्ये मजा लुटली पाहिजे.
तथापि, मोठ्याने वाचन केल्याने त्यांना कळेल की भाषा किती रोमांचक आहे.
पालकांनी देखील हे शक्य तितक्या वेळा त्यांच्या पाल्याबरोबर केले पाहिजे.
जेव्हा गोष्टी मुलांच्या अनुभवास येतात तेव्हा त्यांना त्याबद्दल बोलावयाचे असते.
द्विभाषिक म्हणून मोठ्या होणार्या मुलांना निश्चित आणि कडक नियमांची आवश्यकता असते.
त्यांना माहिती पाहिजे की कोणाबरोबर कोणती भाषा बोलावयाची आहे.
अशा पद्धतीने ते दोन भाषांमधील फरक जाणून घेऊ शकतील.
लहान मुले जेव्हा शाळेत जायला लागतात, तेव्हा त्यांची भाषा बदलते.
ते नवीन बोली भाषा बोलायला शिकतात.
अशा वेळी पालकांनी त्यांची मुले कशी बोलतात याकडे लक्ष देणे महत्त्वाचे ठरते.
संशोधन असे दर्शविते की, पहिली भाषा मेंदूवर कायमची बिंबविली जाते.
लहान मुले म्हणून आपण जे काही शिकतो ते आपल्याबरोबर आयुष्यभर असते.
लहान मूल असताना जो त्याची मूळ भाषा व्यवस्थितपणे शिकतो त्याला त्याचे नंतर चांगले परिणाम मिळतात.
तो नवीन गोष्टी लवकर आणि चांगल्या पद्धतीने शिकतो - फक्त परदेशी भाषा नाही...