Rozmówki

pl Praca   »   et Töö

55 [pięćdziesiąt pięć]

Praca

Praca

55 [viiskümmend viis]

Töö

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski estoński Bawić się Więcej
Czym się pan / pani zajmuje zawodowo? M-s on-tei- ---ku-se? M__ o_ t___ e________ M-s o- t-i- e-u-u-s-? --------------------- Mis on teie elukutse? 0
Mój mąż jest z zawodu lekarzem. Mu m-es----ar-t. M_ m___ o_ a____ M- m-e- o- a-s-. ---------------- Mu mees on arst. 0
Pracuję na pół etatu jako pielęgniarka. Ma ----a--poo---k----a-m-d-ts-i-iõ-na. M_ t_____ p____ k_____ m______________ M- t-ö-a- p-o-e k-h-g- m-d-t-i-n-õ-n-. -------------------------------------- Ma töötan poole kohaga meditsiiniõena. 0
Wkrótce pójdziemy na emeryturę. V--s-i-sa--e me p-n---n-t. V_____ s____ m_ p_________ V-r-t- s-a-e m- p-n-i-n-t- -------------------------- Varsti saame me pensionit. 0
Ale podatki są wysokie. Kui- ma-s-- o- -õ----. K___ m_____ o_ k______ K-i- m-k-u- o- k-r-e-. ---------------------- Kuid maksud on kõrged. 0
I ubezpieczenie zdrowotne jest wysokie. Ja-te-v---k---l-s--s -n -- -õrg-. J_ t________________ o_ k_ k_____ J- t-r-i-e-i-d-u-t-s o- k- k-r-e- --------------------------------- Ja tervisekindlustus on ka kõrge. 0
Kim chcesz kiedyś zostać? K-l--k- -----a-a tah--? K______ s_ s____ t_____ K-l-e-s s- s-a-a t-h-d- ----------------------- Kelleks sa saada tahad? 0
Chciałbym zostać inżynierem. M----h-n i-senerik----a-a. M_ t____ i_________ s_____ M- t-h-n i-s-n-r-k- s-a-a- -------------------------- Ma tahan inseneriks saada. 0
Chcę studiować na uniwersytecie. Ma -ah-n-üliko-l-s-õ----a. M_ t____ ü________ õ______ M- t-h-n ü-i-o-l-s õ-p-d-. -------------------------- Ma tahan ülikoolis õppida. 0
Jestem praktykantem. Ma-o--n --akt-kan-. M_ o___ p__________ M- o-e- p-a-t-k-n-. ------------------- Ma olen praktikant. 0
Nie zarabiam dużo. Ma ei--e-n---a--u. M_ e_ t____ p_____ M- e- t-e-i p-l-u- ------------------ Ma ei teeni palju. 0
Robię praktyki za granicą. Ma--een p-a-ti--t--äl--ma-l. M_ t___ p________ v_________ M- t-e- p-a-t-k-t v-l-s-a-l- ---------------------------- Ma teen praktikat välismaal. 0
To jest mój szef. See--n-m--u --em-s. S__ o_ m___ ü______ S-e o- m-n- ü-e-u-. ------------------- See on minu ülemus. 0
Mam miłych kolegów. M----n---eldiv-d ko-le-g--. M__ o_ m________ k_________ M-l o- m-e-d-v-d k-l-e-g-d- --------------------------- Mul on meeldivad kolleegid. 0
W południe chodzimy zawsze na stołówkę. Lõ--- -j---kä-me -- ala---s-ö-las. L____ a___ k____ m_ a____ s_______ L-u-a a-a- k-i-e m- a-a-i s-ö-l-s- ---------------------------------- Lõuna ajal käime me alati sööklas. 0
Szukam pracy. Ma----i----ök--t-. M_ o____ t________ M- o-s-n t-ö-o-t-. ------------------ Ma otsin töökohta. 0
Już od roku jestem bezrobotny / bezrobotna. M- o--n -u-a aast--o-nu- -ö-t-. M_ o___ j___ a____ o____ t_____ M- o-e- j-b- a-s-a o-n-d t-ö-u- ------------------------------- Ma olen juba aasta olnud töötu. 0
W tym kraju jest za dużo bezrobotnych. S-lles r-i-is--- -i--a palju-t--t--d. S_____ r_____ o_ l____ p____ t_______ S-l-e- r-i-i- o- l-i-a p-l-u t-ö-u-d- ------------------------------------- Selles riigis on liiga palju töötuid. 0

Ściągnij MP3 (.zip akta)

MP3 polski + estoński (1-100) MP3 estoński (1-100)
Nie znaleziono filmu!

Pamięć potrzebuje języka

Swój pierwszy dzień w szkole pamięta wielu ludzi. To, co było przedtem, nie pamiętamy. Z pierwszych naszych lat życia nie mamy prawie żadnych wspomnień. Dlaczego tak jest? Dlaczego nie pamiętamy tego, co przeżyliśmy jako małe dzieci? Powód jest w naszym rozwoju. Język i pamięć rozwijają się prawie w tym samym czasie. I żeby móc sobie coś przypomnieć, człowiek potrzebuje języka. To znaczy, że na to, co przeżył, musi mieć słowa. Naukowcy przeprowadzili z dziećmi różne testy. Doszli przy tym do interesującego odkrycia. Jak tylko dzieci uczą się mówić, zapominają wszystko, co było przedtem. Początek języka jest więc też początkiem pamięci. W pierwszych trzech latach swojego życia dzieci uczą się bardzo dużo. Każdego dnia przeżywają nowe rzeczy. W tym wieku zbierają też wiele ważnych doświadczeń. Mimo to wszystko to przepada. Psycholodzy określają ten fenomen jako infantylna amnezja. Tylko te rzeczy, które dzieci mogą nazwać, zostają. Osobiste przeżycia zachowuje pamięć autobiograficzna. Funkcjonuje ona jak pamiętnik. Zachowane jest w niej wszystko to, co jest ważne w naszym życiu. W ten sposób pamięć autobiograficzna kształtuje też naszą tożsamość. Jej rozwój zależy od nauki języka ojczystego. I tylko przez nasz język możemy uaktywownić naszą pamięć. Rzeczy, które przeżyliśmy jako małe dzieci, oczywiście nie odeszły naprawdę. Są gdzieś zapisane w naszym mózgu. Nie możemy ich jednak odtworzyć… – wielka szkoda, prawda?