Rozmówki

pl Praca   »   sk Práca

55 [pięćdziesiąt pięć]

Praca

Praca

55 [päťdesiatpäť]

Práca

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski słowacki Bawić się Więcej
Czym się pan / pani zajmuje zawodowo? Ak- m-t- povol-nie? A__ m___ p_________ A-é m-t- p-v-l-n-e- ------------------- Aké máte povolanie? 0
Mój mąż jest z zawodu lekarzem. Môj m-ž--e-p-vo---ím l-k-r. M__ m__ j_ p________ l_____ M-j m-ž j- p-v-l-n-m l-k-r- --------------------------- Môj muž je povolaním lekár. 0
Pracuję na pół etatu jako pielęgniarka. P--c-je- ak- z-r-votn---est-a ---p-l---č-ý -v-zo-. P_______ a__ z________ s_____ n_ p________ ú______ P-a-u-e- a-o z-r-v-t-á s-s-r- n- p-l-v-č-ý ú-ä-o-. -------------------------------------------------- Pracujem ako zdravotná sestra na polovičný úväzok. 0
Wkrótce pójdziemy na emeryturę. Č--koro dost--eme-dô-----k. Č______ d________ d________ Č-s-o-o d-s-a-e-e d-c-o-o-. --------------------------- Čoskoro dostaneme dôchodok. 0
Ale podatki są wysokie. Al--da---s- -yso--. A__ d___ s_ v______ A-e d-n- s- v-s-k-. ------------------- Ale dane sú vysoké. 0
I ubezpieczenie zdrowotne jest wysokie. A --rav--n---oi--en-- j- -ys-k-. A z________ p________ j_ v______ A z-r-v-t-é p-i-t-n-e j- v-s-k-. -------------------------------- A zdravotné poistenie je vysoké. 0
Kim chcesz kiedyś zostać? Č-- by -i--a-----------? Č__ b_ s_ r__ c____ b___ Č-m b- s- r-z c-c-l b-ť- ------------------------ Čím by si raz chcel byť? 0
Chciałbym zostać inżynierem. Ch-e---y s-m--yť i--i-i-ro-. C____ b_ s__ b__ i__________ C-c-l b- s-m b-ť i-ž-n-e-o-. ---------------------------- Chcel by som byť inžinierom. 0
Chcę studiować na uniwersytecie. C------t-do-ať--a---i---z-te. C____ š_______ n_ u__________ C-c-m š-u-o-a- n- u-i-e-z-t-. ----------------------------- Chcem študovať na univerzite. 0
Jestem praktykantem. Som -r-k-i-a--. S__ p__________ S-m p-a-t-k-n-. --------------- Som praktikant. 0
Nie zarabiam dużo. Nez---bam----a. N________ v____ N-z-r-b-m v-ľ-. --------------- Nezarábam veľa. 0
Robię praktyki za granicą. Praxu--m-------an---. P_______ v z_________ P-a-u-e- v z-h-a-i-í- --------------------- Praxujem v zahraničí. 0
To jest mój szef. T-to-j--m-j-š-f. T___ j_ m__ š___ T-t- j- m-j š-f- ---------------- Toto je môj šéf. 0
Mam miłych kolegów. Má- --lý-h--oleg--. M__ m_____ k_______ M-m m-l-c- k-l-g-v- ------------------- Mám milých kolegov. 0
W południe chodzimy zawsze na stołówkę. Na-ol-dn-- ide-e -ž-- ---j-dá--e. N_________ i____ v___ d_ j_______ N-p-l-d-i- i-e-e v-d- d- j-d-l-e- --------------------------------- Napoludnie ideme vždy do jedálne. 0
Szukam pracy. H-adám prá--. H_____ p_____ H-a-á- p-á-u- ------------- Hľadám prácu. 0
Już od roku jestem bezrobotny / bezrobotna. U- --- so--ne--mest---ý. U_ r__ s__ n____________ U- r-k s-m n-z-m-s-n-n-. ------------------------ Už rok som nezamestnaný. 0
W tym kraju jest za dużo bezrobotnych. V-te--- --------je --ľmi-v-ľa-nez-m-stnaný-h. V t____ k______ j_ v____ v___ n______________ V t-j-o k-a-i-e j- v-ľ-i v-ľ- n-z-m-s-n-n-c-. --------------------------------------------- V tejto krajine je veľmi veľa nezamestnaných. 0

Ściągnij MP3 (.zip akta)

MP3 polski + słowacki (1-100) MP3 słowacki (1-100)
Nie znaleziono filmu!

Pamięć potrzebuje języka

Swój pierwszy dzień w szkole pamięta wielu ludzi. To, co było przedtem, nie pamiętamy. Z pierwszych naszych lat życia nie mamy prawie żadnych wspomnień. Dlaczego tak jest? Dlaczego nie pamiętamy tego, co przeżyliśmy jako małe dzieci? Powód jest w naszym rozwoju. Język i pamięć rozwijają się prawie w tym samym czasie. I żeby móc sobie coś przypomnieć, człowiek potrzebuje języka. To znaczy, że na to, co przeżył, musi mieć słowa. Naukowcy przeprowadzili z dziećmi różne testy. Doszli przy tym do interesującego odkrycia. Jak tylko dzieci uczą się mówić, zapominają wszystko, co było przedtem. Początek języka jest więc też początkiem pamięci. W pierwszych trzech latach swojego życia dzieci uczą się bardzo dużo. Każdego dnia przeżywają nowe rzeczy. W tym wieku zbierają też wiele ważnych doświadczeń. Mimo to wszystko to przepada. Psycholodzy określają ten fenomen jako infantylna amnezja. Tylko te rzeczy, które dzieci mogą nazwać, zostają. Osobiste przeżycia zachowuje pamięć autobiograficzna. Funkcjonuje ona jak pamiętnik. Zachowane jest w niej wszystko to, co jest ważne w naszym życiu. W ten sposób pamięć autobiograficzna kształtuje też naszą tożsamość. Jej rozwój zależy od nauki języka ojczystego. I tylko przez nasz język możemy uaktywownić naszą pamięć. Rzeczy, które przeżyliśmy jako małe dzieci, oczywiście nie odeszły naprawdę. Są gdzieś zapisane w naszym mózgu. Nie możemy ich jednak odtworzyć… – wielka szkoda, prawda?