Guia de conversação

px Trabalhar   »   th การทำงาน

55 [cinquenta e cinco]

Trabalhar

Trabalhar

55 [ห้าสิบห้า]

hâ-sìp-hâ

การทำงาน

gan-tam-ngan

Escolha como deseja ver a tradução:   
Português (BR) Tailandês Tocar mais
Em que você trabalha? คุ--ำ-า--พ--ไร คร------ะ? คุ__________ ค__ / ค__ ค-ณ-ำ-า-ี-อ-ไ- ค-ั- / ค-? ------------------------- คุณทำอาชีพอะไร ครับ / คะ? 0
g-------ng-n g___________ g-n-t-m-n-a- ------------ gan-tam-ngan
O meu marido trabalha como médico. สา-ีด----เ---แพท--คะ ส______________ ส-ม-ด-ฉ-น-ป-น-พ-ย-ค- -------------------- สามีดิฉันเป็นแพทย์คะ 0
g-n-ta--n-an g___________ g-n-t-m-n-a- ------------ gan-tam-ngan
Eu trabalho em meio período como enfermeira. ด-ฉ-น-ำ-า-เป็นน-งพ-า--ล-วั-ล----สาม--่ว-มง ดิ__________________ วั______________ ด-ฉ-น-ำ-า-เ-็-น-ง-ย-บ-ล ว-น-ะ-อ-ส-ม-ั-ว-ม- ------------------------------------------ ดิฉันทำงานเป็นนางพยาบาล วันละสองสามชั่วโมง 0
k-on-tam-a-c--̂--------i----́--k-́ k_____________________________ k-o---a-----h-̂-p-a---a---r-́---a- ---------------------------------- koon-tam-a-chêep-à-rai-kráp-ká
Em breve receberemos a aposentadoria. อี--ม่--นเ---ะได----เง-น-ำ--ญ อี______________________ อ-ก-ม-น-น-ร-จ-ไ-้-ั-เ-ิ-บ-น-ญ ----------------------------- อีกไม่นานเราจะได้รับเงินบำนาญ 0
koo----m---c-êep----r-i-kr----k-́ k_____________________________ k-o---a-----h-̂-p-a---a---r-́---a- ---------------------------------- koon-tam-a-chêep-à-rai-kráp-ká
Mas os impostos são elevados. แ-่-----ูง--ก แ_________ แ-่-า-ี-ู-ม-ก ------------- แต่ภาษีสูงมาก 0
koo--t-m-a---e-ep-à---i-krá--ká k_____________________________ k-o---a-----h-̂-p-a---a---r-́---a- ---------------------------------- koon-tam-a-chêep-à-rai-kráp-ká
E o seguro de saúde é elevado. และค---ระก--ส--ภ-พ--ส-ง แ_________________ แ-ะ-่-ป-ะ-ั-ส-ข-า-ก-ส-ง ----------------------- และค่าประกันสุขภาพก็สูง 0
sǎ--ee--ì-ch-----hen-p----k-́ s_________________________ s-̌-m-e-d-̀-c-a-n-b-e---æ-t-k-́ ------------------------------- sǎ-mee-dì-chǎn-bhen-pæ̂t-ká
O que você quer ser no futuro? ห-- อ----ป็นอ-ไร---นา-ต? ห_ อ__________________ ห-ู อ-า-เ-็-อ-ไ-ใ-อ-า-ต- ------------------------ หนู อยากเป็นอะไรในอนาคต? 0
s---mee-d---ch-̌---h---pæ----á s_________________________ s-̌-m-e-d-̀-c-a-n-b-e---æ-t-k-́ ------------------------------- sǎ-mee-dì-chǎn-bhen-pæ̂t-ká
Eu quero ser engenheiro. ผ-♂-/--น-- -----ป---ิ---ร ผ__ / ห__ อ___________ ผ-♂ / ห-ู- อ-า-เ-็-ว-ศ-ก- ------------------------- ผม♂ / หนู♀ อยากเป็นวิศวกร 0
s---me--dì--h----b--n--æ̂--ká s_________________________ s-̌-m-e-d-̀-c-a-n-b-e---æ-t-k-́ ------------------------------- sǎ-mee-dì-chǎn-bhen-pæ̂t-ká
Eu quero estudar na universidade. ผม----หน-- อ-าก-ึ-ษ---อ-ี-ม-า-ิท--ล-ย ผ__ / ห__ อ___________________ ผ-♂ / ห-ู- อ-า-ศ-ก-า-่-ท-่-ห-ว-ท-า-ั- ------------------------------------- ผม♂ / หนู♀ อยากศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัย 0
d---cha-n--a----an--hen--a-n-óp-ya--an--a------sǎ-ng-s--m--hu---m-ng d______________________________________________________________ d-̀-c-a-n-t-m-n-a---h-n-n---g-́---a-b-n-w-n-l-́-s-̌-n---a-m-c-u-a-m-n- ---------------------------------------------------------------------- dì-chǎn-tam-ngan-bhen-na-ngóp-ya-ban-wan-lá-sǎwng-sǎm-chûa-mong
Eu sou estagiário. ผ-♂---ด-ฉั-- เป-นพนักงานฝึ--ัด ผ__ / ดิ___ เ____________ ผ-♂ / ด-ฉ-น- เ-็-พ-ั-ง-น-ึ-ห-ด ------------------------------ ผม♂ / ดิฉัน♀ เป็นพนักงานฝึกหัด 0
dì----̌---a--nga---hen----n-o---ya------an-lá-sa---g--ǎm---ûa-m-ng d______________________________________________________________ d-̀-c-a-n-t-m-n-a---h-n-n---g-́---a-b-n-w-n-l-́-s-̌-n---a-m-c-u-a-m-n- ---------------------------------------------------------------------- dì-chǎn-tam-ngan-bhen-na-ngóp-ya-ban-wan-lá-sǎwng-sǎm-chûa-mong
Eu não ganho muito. ผม-----ิฉ--♀--ี-าย-ด้ไ-่-าก ผ__ / ดิ___ มี__________ ผ-♂ / ด-ฉ-น- ม-ร-ย-ด-ไ-่-า- --------------------------- ผม♂ / ดิฉัน♀ มีรายได้ไม่มาก 0
di--chǎn---m-n----b--n-n----ó--ya-ban--an---́--ǎw-g-s--m--hu-a---ng d______________________________________________________________ d-̀-c-a-n-t-m-n-a---h-n-n---g-́---a-b-n-w-n-l-́-s-̌-n---a-m-c-u-a-m-n- ---------------------------------------------------------------------- dì-chǎn-tam-ngan-bhen-na-ngóp-ya-ban-wan-lá-sǎwng-sǎm-chûa-mong
Eu estou fazendo um estágio no exterior. ผม♂-/ --------ึก---อยู่ต่า-ป-ะเ-ศ ผ__ / ดิ___ ฝึ_______________ ผ-♂ / ด-ฉ-น- ฝ-ก-า-อ-ู-ต-า-ป-ะ-ท- --------------------------------- ผม♂ / ดิฉัน♀ ฝึกงานอยู่ต่างประเทศ 0
e-ek-------an------à----i-r--p-n--r---b-m---n è_______________________________________ e-e---a-i-n-n-r-o-j-̀-d-̂---a-p-n-e-̶---a---a- ---------------------------------------------- èek-mâi-nan-rao-jà-dâi-ráp-nger̶n-bam-nan
Este é o meu patrão. นี่ค--หัวหน-า-อ- ผ- / ----น นี่__________ ผ_ / ดิ__ น-่-ื-ห-ว-น-า-อ- ผ- / ด-ฉ-น --------------------------- นี่คือหัวหน้าของ ผม / ดิฉัน 0
è-k----i-na--rao--à-d-̂---a-p-nger----am-n-n è_______________________________________ e-e---a-i-n-n-r-o-j-̀-d-̂---a-p-n-e-̶---a---a- ---------------------------------------------- èek-mâi-nan-rao-jà-dâi-ráp-nger̶n-bam-nan
Eu tenho colegas simpáticos. ผม-- ดิ-ั- --เ------่ว-ง-นท--ดี ผ_ / ดิ__ มี____________ ผ- / ด-ฉ-น ม-เ-ื-อ-ร-ว-ง-น-ี-ด- ------------------------------- ผม / ดิฉัน มีเพื่อนร่วมงานที่ดี 0
e-e--m--i---n-rao-j---d-̂i-ráp---er-n-------n è_______________________________________ e-e---a-i-n-n-r-o-j-̀-d-̂---a-p-n-e-̶---a---a- ---------------------------------------------- èek-mâi-nan-rao-jà-dâi-ráp-nger̶n-bam-nan
Na hora do almoço vamos sempre à cantina. เราไ--านข้า--ท-่ยงที-โร-อ-----สมอ เ___________________________ เ-า-ป-า-ข-า-เ-ี-ย-ท-่-ร-อ-ห-ร-ส-อ --------------------------------- เราไปทานข้าวเที่ยงที่โรงอาหารเสมอ 0
d-----a---̌e-s--o-g--a-k d___________________ d-æ---a-s-̌---o-o-g-m-̂- ------------------------ dhæ̀-pa-sěe-sǒong-mâk
Eu estou procurando emprego. ผม-- -ิ-------ังมอง-างาน ผ_ / ดิ__ กำ__________ ผ- / ด-ฉ-น ก-ล-ง-อ-ห-ง-น ------------------------ ผม / ดิฉัน กำลังมองหางาน 0
dh-̀--a--ě--sǒ--g---̂k d___________________ d-æ---a-s-̌---o-o-g-m-̂- ------------------------ dhæ̀-pa-sěe-sǒong-mâk
Eu já estou há um ano desempregado /-a. ผ- / --ฉ-น-ว่-งง-น--หน-่งป-แล้ว ผ_ / ดิ__ ว่______________ ผ- / ด-ฉ-น ว-า-ง-น-า-น-่-ป-แ-้- ------------------------------- ผม / ดิฉัน ว่างงานมาหนึ่งปีแล้ว 0
d----pa-se-e-so--n--m--k d___________________ d-æ---a-s-̌---o-o-g-m-̂- ------------------------ dhæ̀-pa-sěe-sǒong-mâk
Neste país há desempregados de mais. ที่-ระเ-ศ--้-ีคนว่-ง----ำนวน--ก ที่_______________________ ท-่-ร-เ-ศ-ี-ม-ค-ว-า-ง-น-ำ-ว-ม-ก ------------------------------- ที่ประเทศนี้มีคนว่างงานจำนวนมาก 0
lǽ--âp---́--an-s-̀---p--p-gâw-so--ng l_______________________________ l-́-k-̂---a---a---o-o---a-p-g-̂---o-o-g --------------------------------------- lǽ-kâp-rá-gan-sòok-pâp-gâw-sǒong

A memória precisa da linguagem

Quase toda a gente se lembra do primeiro dia da escola. Porém, não conseguimos nos lembrar de tudo o que aconteceu antes dessa data. Dos primeiros anos de vida não temos praticamente nenhuma recordação. Mas porque é que isto acontece? Porque é que não nos lembramos daquilo que vivemos quando éramos bebês? A razão prende-se ao nosso desenvolvimento. A língua e a memória desenvolvem-se praticamente ao mesmo tempo. Para se recordar de alguma coisa, o ser humano precisa da linguagem. Ou seja, ele precisa de ter palavras para o que vive. Os cientistas conduziram vários estudos com crianças. Nos quais fizeram uma descoberta interessante. Assim que começam a falar, as crianças esquecem as suas experiências anteriores. O início da linguagem é, portanto, também o princípio da memória. Nas primeiros três anos de vida, as crianças aprendem muito. Todos os dias experienciam coisas novas. É também nesta idade que vivem muitas experiências importantes. Apesar disso, nenhuma destas experiências permanece na memória. Os psicólogos apelidam este fenômeno de amnésia infantil. Só as coisas que as crianças conseguem nomear é que permanecem. A memória autobiográfica preserva as recordações pessoais. Funciona como um diário. Nela é armazenado tudo aquilo que é importante para a nossa vida. Deste modo, a memória autobiográfica forma também a nossa identidade. O seu desenvolvimento depende, porém, da aprendizagem da língua materna. E só através da nossa língua é que podemos ativar a nossa memória. Claro que as coisas que vivenciamos quando éramos bebês não foram apagadas da nossa memória. Estão armazenadas em alguma parte do nosso cérebro. Só que não podemos mais ter acesso a elas... - é realmente uma pena, não é?